knie, nieuw lid en vakantie

Schroefjes, nietjes en drain zijn zichtbaar

Zoals ik al zei, het wandelen gaat nog niet top, maar wel al beter. Het (beter) sporen van de knie, zoals ik de vorige keer schreef, gaat de goede kant op. Er zit dus wel degelijk vooruitgang in. Ook het vocht in de knie is de afgelopen twee weken aanzienlijk geslonken. Op advies van de fysio en op recept van de orthopeed heb ik hiervoor wel Naproxen (het schijnt ook te werken voor vochtafvoer na een operatie ;-)) geslikt. Op 22 augustus 2011 bezocht ik de orthopeed voor nacontrole. Behalve het vocht was alles (voor dat moment) prima in orde. Hij trok eens aan het been en constateerde dat de tweedehands kruisband goed vastzat. Op het scherm konden we de foto’s zien, die een dag na de operatie zijn gemaakt. Ik zag de schroefjes, de nietjes van de hechtingen en de drain zitten. Bijzonder om dat van jezelf te zien.  In het ziekenhuis kwam ik “lotgenoot” Rob tegen. Leuk om kennis te maken. Rob is ondertussen flink aan het oefenen bij de fysio en hoopt binnen enkele weken het lopen weer op te pakken.
Morgen ga ik de fysio weer bezoeken, na 2 weken vakantie. Eens zien wat hij er van vindt.

Daniëlle tijdens haar 1e baantraining

Waar ik ook trots op ben is dat we weer een nieuw clublid in de familie hebben. Dochter Daniëlle is lid geworden van Energie. En voor zover ik kan inschatten gaat ze het deze keer goed volhouden en vindt zij het hardlopen leuk. Ik hoor al termen als “Bruggenloop” door het huis vliegen. In april liep zij haar eerste 5 km. Daarna is het langzaam meer geworden. Nu traint ze op een avond bij Energie al afstanden van 10 / 11 km. Ik zie ons samen nog wel eens een marathon lopen ;-). Uiteraard mag ik mijn andere dochter met schoonzoon niet te kort doen. Ook zij hebben de “stoute” schoenen aangetrokken en zijn al een flinke tijd in training. Naar ik heb begrepen zal de eerstvolgende familiewedstrijd bij de Drechtstedenloop worden uitgevochten. Liep dochter Marlyn in juni Daniëlle er nog uit op de 5 km tijdens de Paardenmarktloop, nu kijkt zij met angst en beven naar twitter als er weer een flinke kilometertraining door haar zus is opgezet, met daarachter de uitdagende hashtag #hardlopen.

Zoals bij velen bekend zijn Gudy en ik jaarlijkse Frankrijkbezoekers. Genieten op de camping van met mooie weer en de buitenlucht. De buurt verkennen, stadjes bezoeken, wandelen, zwemmen, zonnen, hardlopen, etc. Dit jaar hebben we bewust het kamperen laten schieten. Het had misschien wel creperen geworden. Met mijn knie kruipend over de grond om op mijn luchtbedje te komen. ’s Nachts over mijn eigen haringen struikelen. Nee, dat zagen we niet zitten. Dit jaar dus een “luxe” vakantie. Vliegen vanaf Rotterdam TheHague Airport naar de zon op Kreta. Om preciezer te zijn, naar het plaatsje Rethymnon. Een prachtig aparthotel met alle aanwezige luxe. Halfpension vonden we voldoende om te voorkomen dat ik helemaal dicht zou groeien. Zeker nu ik niet intensief sport is het oppassen geblazen. Wat hebben wij een mooi weer gehad. Twee weken lang zon, zon en nog eens zon. Terwijl het hier toch aardig te keer ging. De natuur van Kreta is mooi heb ik moeten constateren. De Grieken zijn aardige mensen, het eten is er goed. Chaos is er wel. Op het vliegveld bijvoorbeeld. Wat een zooitje. Dat een vliegtuig nog uberhaupt vertrekt, is al daar al knap. Veel achterstand in onderhoud. Huizen versleten of niet afgebouwd (schijnt een belastingstechnisch trucje van de Grieken te zijn). En die wegen. Wat een gaten in de weg. Ik schoot soms met mijn gele Atos een paar meter de lucht in ;-). Trouwens betalen bij het autoverhuurbedrijf of bij het tankstation. Alles contant. Er komt een stapeltje bankbiljetten uit de borstzak en er wordt gewisseld. Bonnetjes hebben ze nog nooit van gehoord. Vind je het gek dat de Griekse regering geld te kort komt. Nog zo één. Twee strandstoelen en een parasol huren: 9 euro!! Hallo bent u daar nog. Twintig Hollandse guldens voor een stukje stof. Weer geen bonnetje. Zo de kontzak in. Maar, we klagen niet. We hebben een geweldige vakantie gehad.

Over tot de orde van de dag. Morgen nog een dagje thuis en dan ga ik na mijn herstelperiode van de operatie en de vakantie dinsdag weer eens op kantoor kijken.