Jaaroverzicht 2010

Gina en Gudy geslaagd voor looptrainer 3

Hardloopspulletjes

Om te kunnen hardlopen heb je niet veel nodig. Een beetje conditie en plezier zijn voldoende. Qua uitrusting is er ook niet veel voor nodig. Een oud trainingspak, shirtje eronder, geitenwollen sokken en een paar gympies. Word je wat fanatieker en ga je meer trainen, dan is er voldoende verkrijgbaar op loopgebied. Het is verstandig om voor wat beter materiaal te kiezen. Te beginnen met de schoenen. Die zijn van essentieel belang. De juiste schoen bij de juiste voet. De geitenwollen sokken moet dan ook vervangen worden door echte hardloopsokken. Goede pasvorm, geen naden aan de binnenkant, dun materiaal en goed ventilerend.

Klik hier voor een groter exemplaar van de verschillende kledingsmogelijkheden.

En zo zijn er ook speciale broeken, tight genoemd. Ze zijn er in lange en korte exemplaren. Hardlooprokjes, shirts, dik, dun, lang, kort, luchtdoorlatend, vochtafvoerend. Jacks, windstoppers, bestand tegen de regen, etc. Nog maar niet te spreken over de snufjes als speciale veters, petjes, haarbanden (meestal gedragen door oudere mannen), handschoenen, runninglights, drinkgordels en rugzakken, ”muziek” in je schoenen, hartslagmeters, gps, etc. Daar hoef ik de lezers van dit blog niets over te vertellen. Zelf ben ik niet zo van al die snuisterijen. Wat is jouw meest bijzondere aparte leuk grappige nuttige hardloop gadget?

Toch heb ook ik weer wat aangeschaft dan wel gekregen. Geen bijzondere dingen. Als eerste zijn de loopzooltjes vervangen. De tijd gaat sneller dan je denkt. Voordat je het weet zijn ze plat gelopen. Dan arm- of mouwstukken. Die zijn heerlijk warm als het goed koud is en je een wedstrijd loopt. Geen wapperend shirt of jack. Dan is het belangrijkste ook weer vervangen. Er zijn hardloopschoenen bij hardloopschoen.nl aangeschaft: de Brooks Adrenaline GTS 10.

En dan de buff. De buff? Wat is dat nou weer. Martine zei het van de week al. De buff is al langer verkrijgbaar. Maar nog niet helemaal doorgedrongen binnen onze atletiekvereniging. Eerst waren daar de rode veters, toen kwamen de lange kousen. In het begin was alles raar en eng. Nu is het de normaalste zaak van de wereld. Nu moet de buff de club "binnen worden gehaald". En dat gaat lukken. Gisteravond kreeg ik al de eerste vraag: "Waar koop ik hem?" Het is een geweldig kledingstuk voor een geringe prijs. Zeker met de kou die nog gaat komen. Je kunt hem hier bestellen. Maar wat kan je er nu mee?

De driekwartbroek is nog niet helemaal een succes, maar met de lente in aantocht gaan we zeker nog een poging wagen. Daarbij krijg ik zeker de hulp van mijn haasmaat (Carlo).

Dan is er ook nog getraind. Na de 25 km van zondag, stond er gisteren een clubtraining op het programma. Omdat ik wat later thuis was van het werk, besloot ik rustig aan te doen. Gudy nam mijn tas mee richting de club. Ik ging later lopend naar de club. Daar aangekomen deed ik 2 x (4 x 800) met een pauze van 200m wandel/dribbel en een seriepauze van 400 w/d. De eerste kilometer had garmin mij in de steek gelaten. Totaal liep ik gisteren 17 km. Vanavond nog een rondje van 10 km in een tempo van gemiddeld 5’45" per kilometer. Toen het ritme er goed in zat, ging het weer als een zwiterse klok.

Wallabie

Vrijdag liep ik voor het eerst na de Roparun weer een stukje van iets meer dan 7 km. De kuit voelde na de roparun opperbest. Geen raar gevoel in de kuit. Tijdens het rondje werd toch alles een beetje voelbaar. Niet direct een slecht gevoel in de kuit. Beetje onbeschrijfbaar. In ieder geval niet lekker. Het gevoel dat je moet rekken. Na afloop en gisteren ook geen bijzondere reactie.

Gisteravond in de polder op bezoek bij mijn schoonzus en zwager. Lekker gegeten en gedronken natuurlijk. Springt er ineens onderaan de dijk een beest voorbij. En dat was geen krolse kater. Mijn schoonzus had hem al eerder gesignaleerd. Wij naar buiten. Ondertussen was hij bijna het weiland in verdwenen. Wat was het? Een gevaarlijk monster?
Klik hier voor een grotere foto.

Voor onze veiligheid (weet ik wat het was) en om er snel bij te kunnen zijn, sprong ik in de auto. Mijn zwager mee. En daar stond hij. Midden op de weg. Hij bleef staan in de lichtbundel. Na overleg met een buurman, kwamen we tot de conclusie dat het om een Wallabie ging. Dat is een klein soort kangoeroe. Na enige tijd vond hij het mooi geweest en verdween het weiland in. Waar hij vandaan komt is de vraag? Soms worden ze nog wel eens op kinderboerderijen gehouden, heb ik gelezen. Ik heb een mail gestuurd naar de plaatselijke dierenscherming. Mogelijk kunnen zij de juiste instantie waarschuwen, die actie kan ondernemen.

Na het rondje van vrijdag, liep ik vandaag 17 km. In een rustig tempo ging het goed. Mijn kuit was dan ook, net als vorige week, ingetaped. Als je ergens last van hebt, is het toch wel wonderspul. Vorige week liep ik zonder noemenswaardige problemen 72 km tijdens de Roparun. Zonder tape was dat niet zo soepel gelukt. Uiteraard moet je niet gaan zitten "plakken" als je zeker weet dat je eigenlijk niet zou kunnen lopen. Op twitter vanavond met Patricia over kinesiotape gepraat. Weer wat opgestoken van een gediplomeerd masseur en "kinesiotapester". Bedankt Triezz.

Geen Utrecht en Roparunactie

Afgelopen week heb ik rust gehouden na de marathon. Ik had aardig wat spierpijn. Kwam dat door de warmte? Ook mijn kuit protesteerde nog. Zoals ik al had geschreven heeft de kuit zich vorige week goed gehouden na de intensieve behandelingen. Maar aan het eind van de marathon ging hij toch licht protesteren. Voor de Rotterdam Marathon doe ik natuurlijk altijd een stapje harder. Zeker om daarbij aanwezig te zijn.

Graag had ik morgen ook in Utrecht gelopen en Ron kunnen helpen naar een mooie tijd tijdens zijn eerste marathon. Maar dat gaat niet lukken. De kuit is niet voldoende hersteld. Het heeft geen zin om morgen te gaan lopen. Het zal denk ik uberhaupt niet eens gaan. Dus heb ik besloten niet naar Utrecht af te reizen.

Net als vorig jaar, toen ik ook al haasafspraken had staan. Het mag er maar niet van komen in Utrecht. Driemaal scheepsrecht. Misschien volgend jaar. De volgende marathon op het programma is Leiden. Daar zal ik met Mark de 4 uur groep hazen. Nu eerst herstellen.
Morgen zal ik niet aanwezig zijn in Utrecht. Gudy werkt vandaag voor de 3e dag achter elkaar en is morgen vrij. Reden om met het gezin onze andere jaarlijkse hobby te gaan uitvoeren. Ook in deze tak van sport heb ik concurrenten ;-).
Ik wens alle lopers in Utrecht en op Texel een mooie en plezierige loop. Geniet ervan en veel succes.

Uiteraard zit ik niet stil. Ons Roparunteam heeft gisteren weer veel geld opgehaald voor het goede doel. Hoeveel? Dat is nog de vraag.
Er zijn auto’s gewassen en er is in het winkelcentrum gecollecteerd. Ik heb zelf 2 uur gewassen en 3 uur gecollecteerd. Dat auto’s wassen is een gouden handel. Heel de dag door is het druk. Zeker als je aankondigt dat de wethouders ook komen wassen. Ja, zelfs roparunradio was aanwezig. Het minimumbedrag voor het wassen was 7,50 euro. Maar veel mensen geven meer. En als ze zien dat je je best doet, dan geven ze later alsnog een bedragje erbij. Het was ook heel leuk om te doen met het zonnetje en muziek erbij.

Ja, en als je de kans hebt, dan moet je natuurlijk de wethouder jouw auto laten wassen. Iedereen fijne paasdagen.

Welkom op mijn weblog. In verband met migratie van weblog.nl naar een nieuwe omgeving is mijn site al enige tijd niet bereikbaar. Hoe lang dit gaat duren is nog niet bekend. Vandaar dat ik tijdelijk een site via WordPress heb aangemaakt. Mijn site is altijd bereikbaar via http://www.runninghans.nl.
De url van wordpress is https://runnninghans.wordpress.com/ . Voor lezers die een abonnement op mijn berichten hebben moeten de RSS-feed wijzigen in https://runnninghans.wordpress.com/feed/. Zodra weblog weer actief is zal mijn weblog vermoedelijk daar weer naar toe verhuizen en moet je de RSS-feed weer aanpassen. In ieder geval zal ik altijd bereikbaar zijn via mijn eigen domeinnaam: RunningHans.

Baantraining met gebak

Gisterenavond stond er een baantraining op het programma. Trainer Kok kon niet aanwezig zijn, zodat de training deze keer door trainer Ed werd gegeven. Ik had de presentielijst meegekregen van Kok, zodat hij precies kan zien wie er wel en niet waren. Nou, het waren er 15 Kok, te weten. Bouke, Wim de J., Thom, Frans, Henk M., Henk P., Ton, Peter v. D, Bert, Peter K., Gerard, Peter v. G, Jan B., Ruud en ondergetekende. Handig hé.

Na ongeveer 2 km. Inlopen en oefeningen, was de loopscholing aan de beurt. Ed had een paar mooie bedacht. Goed voor de opbouw van de spierspanning, techniek, coördinatie, etc. Onder veel gelach en plezier werden de oefeningen afgewerkt. Sommige loopschooloefeningen zien er natuurlijk ook niet uit, zeker niet als die door een stelletje veteranen wordt uitgevoerd. Wil je toch meer weten over loopscholing, dan vind je hier een leuk boekje en hier nog wat filmpjes. ProRun schrijft er ook over (met filmpjes).

Dan het kernprogramma van de training. Dat bestond uit 3×400-600-800 met slechts 30” rust. En ik kan je zeggen dat 30” heel kort is. Bij iedere versnelling moest een constant tempo worden gelopen, waarbij de laatste 200 meter 3” sneller moest dan de eerdere 200-tijden. Als basis werd 48” per 200 meter aangehouden. De laatste 200 meter moest dan bij iedere versnelling in 45” gaan. Dan slechts 30” rust en dan moest je alweer aan de bak. De seriepauze was wel lekker lang: 400 meter wandelen.

Achtereenvolgens had ik de volgende tijden: 1’32”-2’21”-3’08”. De tweede serie begon een groepje een stuk langzamer. Het bleek toch wel intensief te zijn: 1’43”-2’29”-3’12”. Deze laatste 800 meter ben ik weer wat sneller gegaan. De laatste serie ook weer sneller gelopen: 1’33”-2’19”-3’09”.

Al met al een pittige training, voornamelijk door de korte rustperiode. Na een rondje uitlopen, heb ik met Peter, Henk, Frans en Gerard nog 5 km aan de training geplakt, waardoor het totaal op 14 km uitkwam. Het extra rondje is in het kader van de komende marathon(s) gelopen. Bij een baantraining worden relatief weinig kilometers gemaakt. De kern van de training ligt dan meer op de intensiteit. Dat is ook de bedoeling van de training. Nu voor het eerst een keertje een stukje eraan geplakt.

Na afloop kregen we een lekker stuk gebak van Ton. Hij was een jaartje ouder geworden.

Ik was erbij

Gisteren, zondag 4 maart 2007, was de 5e en alweer voorlaatste marathontrainingsloop van CAV Energie over een afstand van 32 km. Ook deze keer wederom prima georganiseerd door coach/trainer Kok. De tempomakers hebben hun werk weer prima gedaan, de fietsers zorgden voor een prima begeleiding (bedankt Corrie) en de 4 drankposten waren weer groots bevoorraad met (sport)drank, ontbijtkoek, krentjes, etc. Over 3 weken is de laatste voorbereidingsloop voor de Rotterdam marathon. De afstand zal dan 35 km bedragen.

Afgelopen dinsdag had ik 20 km gelopen en dat ging prima. Met het gevoel in mijn borstvlies gaat het de laatste week ook beter. Alhoewel ik gisterenmorgen, net vóór de loop, nog even een pijnscheut krijg te verwerken. Overigens verder geen last meer van gehad. Ja, jullie lezen het goed: net vóór de loop. Ik vond de tijd rijp om me maar eens aan de trainingsloop te wagen. De eerste loop over 23 km kon ik nog als voorloper fungeren, daarna was het – zoals jullie weten – even gedaan met Running Hans. De 25 km, 28 km en de 30 km kon ik niet meelopen. Dat leverden wel bijzondere fotoreportages op.

Zo gezegd, zo gedaan. Gisterenmorgen gingen we om 10.00 uur van start. Het beloofde een mooie dag te worden. Ik ben van start gegaan in de 30-groep. Dat is de groep die 30 minuten per 5 km loopt, oftewel 6 minuten per km. Dit vond ik een mooie snelheid. De vraag was natuurlijk hoelang ik het zou gaan volhouden. Het ontbrak immers aan de benodigde training van kilometers. Ik kon onderweg altijd nog afsnijden. Daar was de route ideaal voor. Om een lang verhaal kort te maken: ik heb de volledige afstand in de 30-groep overbrugd. De eindtijd was precies 3:12’00". Prima gedaan hazen. Ik moet zeggen dat de benen wel iets zwaarder werden, maar wie heeft daar geen last van. Al met al ging het vrij simpel.
Ik kan dus weer zeggen: "Ik was erbij."

Foto’s vind je hier en via de weblog van John Snijders. John liep gisteren ook mee en ik heb hem – op zijn verzoek – wat tips gegeven over het starten van een weblog. Nou dat is goed gelukt. John, ik heb maar gelijk een foto van je geleend.

’s Avonds gezellig met de kinderen bij mijn ouders gegeten en bij hen Surfen en Bellen van Het Net geinstalleerd. Alles werkte in één keer prima. Pa, veel plezier met je computer.